29 Eylül 2017 Cuma

Emeğin yazarı

24-05-2017

Mehmet Raşit Öğütçü, kâtip, amele, dokumacı, ambar memurluğu gibi birçok işte çalıştı. Askerlik döneminde ilk şiirlerini yazmaya başladı ama şiirleri suçuna sebep gösterildi ve 5 yıl hapis yattı. Bursa Cezaevi’nde Nazım Hikmet ile tanıştı.

Raşid Kemali takma adıyla, dergilerde şiirleri yayınlandı. Geçimini yazılarından sağladı. Yaşadığı toprakların insanlarını ve onların hayatla mücadelesini anlattı. 
Onun öyküleri, romanları ve tiyatro oyunları günümüzde hala çok seviliyor. 
Ve biz onu 28 yaşındayken kendine seçtiği yeni ismiyle anıyoruz: 
‘Orhan Kemal’

Asil, vakur ve iyiliğe olan inancını asla yitirmeyen, iyimser bir yazardır Orhan Kemal. 
İlk akla gelen eserleri, ‘Hanımın Çiftliği’, ‘72. Koğuş’, ‘ Tersine Dünya’, ‘Bereketli Topraklar Üzerinde’, ‘Murtaza’, ‘Devlet Kuşu’ … 
Orhan Kemal’in kaleminden yazılan öykülerde kendisi ve gözlemlediği her şey vardır. İşçiler, çiftçiler, memurlar ama özellikle emeğinin karşılığını alamayanlar ve onları sömürenler velhasıl toplumun her bir üyesi kahramanlarıdır. 

Geçtiğimiz gün, Antalya Uluslararası Tiyatro Festivali ‘nin konuklarından Adana Devlet Tiyatrosu’nun sahnelediği ‘Muammer Muammer’ isimli oyunu izledim. Sahnede gördüğüm oyunculuklar, dekor ve dinlediğim müzikle birlikte en çok hoşuma giden, Orhan Kemal’in kendi kahramanlarıyla girdiği diyaloglardı. Şapkası mütemadiyen başında ve bazen daktilosu eşliğinde, o şık takım elbisesi içinde bize hikayesini anlatan yazar, oyunun en hoş detayıydı. 

Tiyatroda bir oyun izlerken sahnede yaşayan her kahramanla hayaller canlanıyor ve o an duran zamandan bağımsız düş yolculuğunda geziniyoruz. İşte tiyatro bunun için büyülü bir dünya.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder