07-04-2017
Hepimiz biraz şair ve yaşadıkça biraz şiir dizesi değil miyiz?
Ömrümüzün her döneminde bir hikayede, sade bir satırda gizliyiz.
Yaşarken zaman durur, anlatırken beş dakikaya sığar. Nasıl da üzülürüm o vakit, geçen yıllara.
Oysa geride kalan ‘ben’in kurduğu düş, burada, şu andadır.
Dün ve bugün şimdinin yansımasıdır.
Öylesine geçmediyse günler, incelikler umrundaysa, güzeldir yaş alan, yanımda benimle kalan.
İncelikler…
***
“Şair burada ne demek istemiş?” Öğretmen sorar, parmaklar kalkmaz ama ben geceden hazırımdır anlatmaya. Ev sevdiğim derstir edebiyat. Hep daha fazla düşünmek, okumak ve yazmak isterdim. Şairin ne anlatmak istediğini değil kime anlattığını düşlerdim.
Yahya Kemal’in ‘Geçmiş Yaz’ şiirini dua gibi ezberler, en güzel yazımla kağıda yazıp duvarıma asardım. Ders kitaplarından kaçar, Nazım Hikmet’in Piraye’si, Vera’sı olup tutkularını, hasretlerini yaşardım.
“Rüya gibi bir yazdı. Yarattın hevesinle,
Her anını, her rengini, her şiirini hazdan.
Hala doludur bahçeler en tatlı sesinle!
Bir gün, bir uzak hatıra özlersen o yazdan
Körfezdeki dalgın suya bir bak, göreceksin:
Geçmiş gecelerden biri durmakta derinde;
Mehtap...
İri güller...
Ve senin en güzel aksin...
Velhasıl o rüya duruyor yerli yerinde!”
Yahya Kemal Beyatlı
Ömrümüzün her döneminde bir hikayede, sade bir satırda gizliyiz.
Yaşarken zaman durur, anlatırken beş dakikaya sığar. Nasıl da üzülürüm o vakit, geçen yıllara.
Oysa geride kalan ‘ben’in kurduğu düş, burada, şu andadır.
Dün ve bugün şimdinin yansımasıdır.
Öylesine geçmediyse günler, incelikler umrundaysa, güzeldir yaş alan, yanımda benimle kalan.
İncelikler…
***
“Şair burada ne demek istemiş?” Öğretmen sorar, parmaklar kalkmaz ama ben geceden hazırımdır anlatmaya. Ev sevdiğim derstir edebiyat. Hep daha fazla düşünmek, okumak ve yazmak isterdim. Şairin ne anlatmak istediğini değil kime anlattığını düşlerdim.
Yahya Kemal’in ‘Geçmiş Yaz’ şiirini dua gibi ezberler, en güzel yazımla kağıda yazıp duvarıma asardım. Ders kitaplarından kaçar, Nazım Hikmet’in Piraye’si, Vera’sı olup tutkularını, hasretlerini yaşardım.
“Rüya gibi bir yazdı. Yarattın hevesinle,
Her anını, her rengini, her şiirini hazdan.
Hala doludur bahçeler en tatlı sesinle!
Bir gün, bir uzak hatıra özlersen o yazdan
Körfezdeki dalgın suya bir bak, göreceksin:
Geçmiş gecelerden biri durmakta derinde;
Mehtap...
İri güller...
Ve senin en güzel aksin...
Velhasıl o rüya duruyor yerli yerinde!”
Yahya Kemal Beyatlı
***
Şiiri anlamaya çalışırken şairi canlandırırdım tüm ruhumla. Bir kalpten diğerine nasıl seslenir, bir ömre birkaç sevdayı nasıl sığdırabilirler diye…
Oysa ben hep biricik ve sonsuz olmanın hevesindeydim.
Sevsem de öyle sevecektim!
Şairin dediği gibi:
“Seni sevdim.
Artık tek mümkünüm sensin”
***
Geçen gece 2002 yılında yazdığım 2 sayfalık bir şiirimi buldum, her cümlede gözlerim kocaman oldu şaşkınlıktan. Henüz hiç sevgilim bile olmamışken, nasıl yazabilmişim? Aşkların ihtimalleriyle, cesur kelimeler büyütürken günden geceye, epey hayalperestmişim meğer.
***
Gülten Akın’ın kelimelerini ilk keşfettiğimde “Deli Kızın Türküsü” nü bir gün aşık olacağım adama seslendirirdim. Büyüdüm ya da büyüdüğümü sandım ve o adam …
Neyse, dün, bugün ve yarın, velhasıl uzun bir süre şiirlerdeyim.
Uykumda, yolda, karşımda biri konuşurken, sustuklarımda…
Kaçmak zorundayım bu günlerde şiirlere. Korunmaya muhtaç hislerim var.
Ve incelikler…
“Seni sevdim, seni birdenbire değil usul usul sevdim
"Uyandım bir sabah" gibi değil, öyle değil
Nasıl yürür özsu dal uçlarına
Ve günışığı sislerden düşsel ovalara”
Gülten Akın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder